Zabytkowa skrzynia posagowa ze zbiorów chojnickiego Muzeum Historyczno-Etnograficznego przywrócona do dawnej świetności

Jej pochodzenie datowane jest na ok. 1793 rok, a odnowiona została dzięki dofinansowaniu powiatu chojnickiego.

Polichromowana skrzynia posagowa należy do muzealiów Działu Etnograficznego Muzeum Historyczno-Etnograficznego im. Juliana Rydzkowskiego w Chojnicach. W 2022 r. Towarzystwo Przyjaciół Muzeum w Chojnicach uzyskało grant powiatu chojnickiego na realizację zadania publicznego jakim było poddanie zabytkowej skrzyni zabiegowi konserwacji w wysokości 4 tys. zł, dokładając wkład własny w wysokości 490 zł.

- Skrzynia posagowa stanowi rodzaj mebla, który związany jest najczęściej z obrzędem zamążpójścia, kiedyś stanowiła zwyczajowo podarunek ślubny rodziców dla panny młodej stąd określenie „wianna” – tłumaczy dyrektorka chojnickiego muzeum Barbara Zagórska. Obiekt znajdujący się w Dziale Etnograficznym wykonany jest z drewna, w technice stolarskiej, dekorowany farbami klejowymi. Skrzynia została zbudowana w technice ramowo – płycinowej (wieko i lico) oraz deskowanej  (boki, dno i odwrocie). - Jak wynika z daty, którą odczytać można z lica, z płyciny w dolnym prawym rogu, pochodzi z ok. 1793.  Pola płycin wieka oraz lica skrzyni wypełnione są dekoracją malarską w formie pejzażu architektonicznego, ścianki boczne w technice mazerowania, imitującej słoje drzewa. U podnóża płycin, po obu stronach ścian bocznych zamontowano metalowe, antabowe uchwyty służące  do przenoszenia skrzyni – dodaje dyrektorka Zagórska.

Przed konserwacją skrzynia posiadała wyraźne ubytki w licu i listwach, a także liczne spękania drewna i przebarwienia  świadczące o miejscowej degradacji materiału. Również części metalowe wymagały zabezpieczenia antykorozyjnego, a na powierzchni skrzyni widoczne były rysy i zabrudzenia.

W ramach prac konserwatorskich naprawiono uszkodzony zawias technikami kowalskimi, oczyszczono i zabezpieczono antykorozyjnie elementy metalowe; wewnętrzne i zewnętrzne powierzchnie skrzyni oczyszczono usuwając wtórne nawarstwienia; uzupełniono wszystkie ubytki i scalono kolorystycznie materiałami do drewna zabytkowego oraz zamocowano naprawiony zawias przy użyciu oryginalnych śrub. Ponadto naprawiono zniszczoną podłogę skrzyni i uzupełniono ubytki w polichromii, a całą powierzchnię skrzyni z zewnątrz zabezpieczono pastą na bazie wosku pszczelego.

Aktualnie skrzynia po przebywaniu w pracowni konserwatorskiej trafiła do z powrotem do magazynu chojnickiego muzeum.