W Chojnickim Centrum Kultury aktualnie króluje abstrakcja

Mowa o otwartej wczoraj (24.06.) uroczyście wystawie fotografii Jurka Uske. Kreatywność chojniczanina uchwyconą na niebanalnych zdjęciach można podziwiać do 17 lipca w sali wystawowej ChCK.

Wernisaż wystawy pt. „Abstrakcja to muzyka mojej wyobraźni” odbył się wczoraj (24.06.) w Chojnickim Centrum Kultury. Fotografie, na których artysta uchwycił głównie muzyczne momenty i postaci, przyciągają kolorem i zatrzymują na dłużej swoją odmiennością. Jurek Uske, chociaż z urodzenia chojniczanin, to od lat 80. mieszka w Niemczech, a wernisaż jego prac zbiegł się z 25. rocznicą partnerstwa Chojnic z niemieckim miastem Emsdetten. Dlatego też, delegacja niemiecka również pojawiła się, by prace podziwiać, a obecni mogli zajadać się tortem z okazji jubileuszu współpracy miast.

Wystawę można oglądać do 17 lipca 2022 r. w godzinach otwarcia Chojnickiego Centrum Kultury.

Jurek Uske urodził się 11 lipca 1954 w Chojnicach na Pomorzu Kaszubskim w sercu Borów Tucholskich, w krainie lasów i jezior. Stąd też zamiłowanie do przyrody i wszelkich sportów wodnych, z żeglarstwem na czele, które pozostało do dzisiaj, gdyż często pływa pod żaglami, a czasem też bierze udział w regatach. Już jako 5 letni chłopiec rozpoczął edukację muzyczną w klasie fortepianu. Ten pierwszy kontakt jakby podświadomie obudził w nim zainteresowanie sztuką w szeroko pojętym znaczeniu. W latach 70 i 80-tych grał muzykę rozrywkową w różnych zespołach muzycznych. W tym samym czasie, występował także w grupie „Bez Idola“ wywodzącej się ze studentów Wychowania Muzycznego, bydgoskiej WSP. Grupa ta odnosiła sukcesy na rożnych festiwalach studenckich jak: „Bazuna“, „YAPA“ w Łodzi, Giełda Piosenki Turystycznej i Studenckiej w Szklarskiej Porębie i wielu innych.

Równocześnie z muzyką rozwijał zainteresowania fotografią. Jak większość amatorów fotografii tamtych czasów pracował w łazience wywołując pierwsze filmy i robiąc odbitki. Nigdy nie miał komfortu pracy w prawdziwej ciemni fotograficznej. Tam też powstały pierwsze próby w fotografii abstrakcyjnej. Po przyjeździe do Niemiec, pod koniec lat 80-tych, nadal grywał w zespołach, ale i nie porzucił fotografii, która absorbowała coraz bardziej i stała się równoważna z muzyką. Często można spotkać Jurka z aparatem fotograficznym na rożnych koncertach, wystawach i spotkaniach ważnych dla życia kulturalnego. Podczas obchodów 60-lecia NRW został zaproszony do współpracy z tygodnikiem „Fakty“ ukazującym się dla Polonii w wielu krajach. W tym tygodniku, przez kilka lat prowadził własną stronę, na której prezentował fotografie i pisał krótkie artykuły, a czasem relacje z różnych wydarzeń z życia Polonii Niemieckiej.

Rozwój fotografii cyfrowej pozwolił na jeszcze odważniejsze, fotograficzne spojrzenie na życie, spojrzenie przez pryzmat abstrakcyjnych form i ciekawych kolorów. Ten rodzaj fotografii umożliwił fotografowanie w formacie RAW, który daje nieograniczone wręcz możliwości tworzenia obrazów. Spotkanie ze światowej sławy fotografikiem Ryszardem Horowitzem, pionierem fotografii przetworzonej, było przełomem i utwierdzeniem w przekonaniu, ze fotografia abstrakcyjna, choć jest trudną i ciekawą sztuką, to godną pokazania szerszej rzeszy publiczności. Później miały miejsce liczne wystawy w Niemczech i Polsce. Pierwsza odbyła się w kultowej już restauracji „Gdańska“ w Oberhausen, której właściciele sprzyjają promocji wszelkim formom sztuki. Duże znaczenie miało tez zupełnie przypadkowe spotkanie podczas urlopu, w San Francisco z amerykańskim fotografem i pisarzem Scottem Kelby. Scott jest ulubionym autorem książek o tematyce fotograficznej, które często czytuje. W fotografiach często pojawiają się bliskie sercu tematy muzyczne, ale i czysta natura, wśród której się wychował. Nie stroni tez od fotografii dokumentalnej. Chętnie też, za pomocą obiektywu podgląda ludzi w ich naturalnym, niestremowanym aparatem fotograficznym, zachowaniu. Od grudnia 2015 w wolnym czasie pracuje jako kamerzysta dla PEPE TV. Czasem, do nakręconych materiałów pisze też komentarze.

Jurek Uske jest czynnym członkiem stowarzyszenia „Düsseldorfer Künstler“, biorąc udział w rożnych projektach artystycznych. Aktywności artystyczne nie byłyby jednak możliwe bez pomocy, akceptacji, wyrozumiałości i wsparcia żony i synów.