Tygodniowy czas pracy kierowcy – ogólne zasady

Przestrzeganie ustalonego przepisami czasu pracy kierowców ma podwójne znaczenie. Najważniejsze jest oczywiście to, że chroni kierującego pojazdem przed przemęczeniem, którego skutki mogłyby być dramatyczne lub wręcz tragiczne tak dla niego, jak i innych uczestników ruchu. Niezależnie od tego, każdy przewoźnik musi się liczyć z kontrolami, a stwierdzone w ich trakcie naruszenia mogą go kosztować niemałe pieniądze.

Kto jeździ, musi odpoczywać

W trosce o bezpieczeństwo na drogach oraz przestrzeganie praw pracowniczych ustawodawca uregulował nie tylko prawidłowe rozliczanie czasu pracy kierowcy, ale i kwestię przerw podczas jazdy w dzień i w nocy.

Z przepisów wynika zatem, że tygodniowy czas pracy kierowcy, liczony wraz z nadgodzinami, nie może przekraczać 48 godzin. Owszem, dopuszczalne jest jego wydłużenie do 60 godzin, ale tylko pod warunkiem, że tygodniowa średnia w okresie czterech miesięcy nie przekracza tej pierwszej wartości. Tydzień oznacza przy tym czas od północy w poniedziałek do północy w niedzielę.

Kierowcy przysługuje też odpoczynek tygodniowy po każdych sześciu dobach wykonywania zadań przewozowych. Oznacza to, że jeśli np. kierowca rozpoczął pracę w środę o godz. 8:00, to najpóźniej we wtorek o godz. 8:00 musi zacząć okres wypoczynku. Wynosi on 45 godzin. Można je podzielić na dwa odpoczynki pod warunkiem, że łączna liczba godzin zgadza się z normą, a jeden odpoczynek trwa co najmniej 24 h.

Także w ciągu dnia trzeba robić przerwy

Kierowca nie może też jeździć „po całych dniach”. Jego dobowy czas prowadzenia pojazdu nie powinien przekraczać 9 godzin, przy czym można go wydłużyć do 10 godzin, ale nie częściej niż dwa razy w ciągu siedmiu dni.

Niezależnie od tego po 4,5 h jazdy kierowca zobowiązany jest odpocząć przez 45 minut. Ten czas może podzielić na dwie przerwy wynoszące odpowiednio kwadrans i pół godziny. Może więc np. jechać przez 120 minut, odpocząć kwadrans, a potem prowadzić przez 150 minut i odpocząć przez dwa kwadranse.

Niektórzy jeżdżą w nocy – co wtedy?

Warto zapoznać się z tekstem „Ile powinien wynosić czas pracy zawodowego kierowcy w porze nocnej”. Wynika z niego między innymi, że porę nocną ustala zarówno Kodeks pracy – jest to wtedy 8 wybranych godzin między 21:00 a 8:00 – jak i ustawa o czasie pracy kierowców. Według niej są to cztery wybrane godziny między północą a siódmą rano. Decyzja należy tu do pracodawcy. Jeśli choć przez minutę kierowca wykonywał w tym czasie czynności zawodowe (a jest to nie tylko jazda), jego całkowity czas pracy w ciągu tej doby nie może przekroczyć 10 godzin.