O samorządności i aktywności mieszkańców

Świadomość i aktywność mieszkańca gminy – to dla mnie podstawa budowy społeczeństwa obywatelskiego. W dialogu pomiędzy mieszkańcami a władzami samorządowymi nie mogą uczestniczyć tylko jednostki.

Inercyjność i brak zainteresowania ze strony mieszkańców prowadzi do alienacji, zaniku więzi między obywatelami a reprezentacją samorządu oraz braku identyfikacji z systemem władzy politycznej. Wyzwala bądź utrwala społeczne przekonanie, że działania polityczne są niezależne od woli obywatela.

Aktywizację zaangażowania obywateli w sprawy lokalnej społeczności widzę jako warunek niezbędny w realizacji dobra wspólnego. Oczywistością jest fakt, że reprezentanci samorządu wybrani przez lud nie mogą pozostawać głusi na jego wołania zgodnie z maksymą: „Komunikacja jest fundamentem demokracji – bez niej władza zawisa w oderwaniu
od realnego życia”.

Dialog jest immanentną cechą idei "pro publico bono" – gdy jest on zaburzony przez jedną bądź drugą stronę, dochodzi do wynaturzeń w relacjach: władza a społeczeństwo.